UMOWA
MIĘDZY WIELKIM KSIĘSTWEM LUKSEMBURGA
A KSIĘSTWEM ANDORY W SPRAWIE UNIKANIA PODWÓJNEGO OPODATKOWANIA I ZAPOBIEGANIA PODWÓJNEMU OPODATKOWANIU.
ZAPOBIEGANIE OSZUSTWOM PODATKOWYM
UCHYLANIE SIĘ OD OPODATKOWANIA W ZAKRESIE PODATKÓW OD DOCHODU I KAPITAŁU

 

Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga i Rząd Księstwa Andory, pragnąc zawrzeć Konwencję w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1
OSOBY DOTKNIĘTE CHOROBĄ

Niniejsza Konwencja ma zastosowanie do osób, które mają miejsce zamieszkania w jednym lub obu Umawiających się Państwach.

Artykuł 2
PODATKI, O KTÓRYCH MOWA

1. Niniejsza Konwencja ma zastosowanie do podatków od dochodu i kapitału nakładanych w imieniu Umawiającego się Państwa lub jego władz lokalnych, bez względu na system opodatkowania. Państwo lub jego władze lokalne, bez względu na system poboru.

 

2. Za podatki dochodowe i kapitałowe uważa się podatki nakładane od całości dochodu, całości kapitału lub od składników dochodu, składników dochodu lub kapitału, w tym podatki od zysków z alienacji majątku ruchomego lub nieruchomego, podatki od łącznej kwoty wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwa, jak również podatki od zysków kapitałowych.

 

3. Istniejące podatki, do których będzie miała zastosowanie Konwencja, obejmują

(a) w przypadku Wielkiego Księstwa Luksemburga:

(i) podatku dochodowego od osób fizycznych;

(ii) podatek dochodowy od osób prawnych

(iii) podatek majątkowy; oraz

(iv) gminny podatek od działalności gospodarczej;

(zwanego dalej “podatkiem luksemburskim”);

(b) w odniesieniu do Księstwa Andory:

(i) podatek dochodowy od osób prawnych;

(ii) podatek od dochodów z działalności gospodarczej

(iii) podatek od dochodów rezydentów niebędących podatnikami; oraz

(iv) podatek od zysków kapitałowych z tytułu przeniesienia własności nieruchomości;

(zwanego dalej “podatkiem andorskim”).

 

4. Konwencja będzie miała zastosowanie również do wszelkich identycznych lub w istotnym stopniu podobnych podatków nałożonych po dacie podpisania Konwencji obok lub w miejsce istniejących podatków oraz do wszelkich innych podatków nałożonych na tej samej podstawie w dacie podpisania Konwencji obok lub w miejsce istniejących podatków, a także do wszelkich innych podatków objętych zakresem zastosowania niniejszej Konwencji, które mogą być nałożone w przyszłości przez którekolwiek z Umawiających się Państw, w szczególności do podatku dochodowego od osób fizycznych w Andorze. Właściwe organy Umawiających się Państw będą się wzajemnie informować o istotnych zmianach w ich ustawodawstwach podatkowych.

 

Artykuł 3

DEFINICJE OGÓLNE

1. Dla celów niniejszej Konwencji, o ile z kontekstu nie wynika inaczej

 

(a) termin “Luksemburg” oznacza Wielkie Księstwo Luksemburga, a używany w znaczeniu geograficznym oznacza terytorium Wielkiego Księstwa Luksemburga;

(b) określenie “Andora” oznacza Księstwo Andory, a użyte w znaczeniu geograficznym oznacza terytorium Księstwa Andory

(c) określenia “Umawiające się Państwo” i “inne Umawiające się Państwo” oznaczają Luksemburg lub Andorę, w zależności od przypadku;

(d) termin “osoba” obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz wszelkie inne osoby;

(e) termin “spółka” oznacza każdą osobę prawną lub każdy podmiot, który do celów podatkowych jest traktowany jako osoba prawna

(f) “spółka” oznacza każdą osobę prawną lub podmiot traktowany jako osoba prawna dla celów podatkowych;

(g) termin “działalność gospodarcza” oznacza prowadzenie jakiejkolwiek działalności lub biznesu

(h) określenia “przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa” i “przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie;

(i) określenie “ruch międzynarodowy” oznacza każdy przewóz statkiem, samolotem lub pojazdem drogowym, eksploatowanym przez przedsiębiorstwo, którego miejsce faktycznego zarządzania znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadków, gdy statek, samolot lub pojazd drogowy jest eksploatowany wyłącznie między punktami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie

(j) termin “właściwy organ” oznacza:

(i) w odniesieniu do Luksemburga – Minister Finansów lub jego upoważniony przedstawiciel;

(ii) w odniesieniu do Andory – Minister Finansów lub jego upoważniony przedstawiciel;

(k) określenie “krajowy”, w odniesieniu do Umawiającego się Państwa, oznacza:

(i) każda osoba fizyczna będąca obywatelem lub obywatelką tego Umawiającego się Państwa; oraz

(ii) każdą osobę prawną, spółkę osobową lub stowarzyszenie utworzone na podstawie przepisów obowiązujących w tym Umawiającym się Państwie

(l) pojęcia “działalność”, w odniesieniu do przedsiębiorstwa, oraz “działalność gospodarcza” obejmują wykonywanie zawodu lub innych czynności o charakterze niezależnym

 

2. W celu stosowania Konwencji w dowolnym czasie przez Umawiające się Państwo każdy termin niezdefiniowany w Konwencji będzie miał, o ile z kontekstu nie wynika inaczej, znaczenie, jakie ma w danym czasie zgodnie z prawem tego Państwa dotyczącym podatków, do których stosuje się Konwencję, znaczenie nadane temu terminowi przez prawo tego Państwa w odniesieniu do podatków, do których stosuje się Konwencję, znaczenie takiego terminu zgodnie z prawem podatkowym tego Państwa dominującym prawo tego państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym temu terminowi lub wyrażeniu przez inne prawa tego państwa.

 

Artykuł 4

REZYDENT

1. W rozumieniu niniejszej Konwencji określenie “osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega obowiązkowi podatkowemu w tym Państwie ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę, miejsce sprawowania zarządu lub inne kryterium o podobnym charakterze, i ma zastosowanie również do tego Państwa oraz do wszystkich jego organów lokalnych. władze lokalne. Jednakże termin ten nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko od dochodu ze źródeł

Określenie to nie obejmuje jednak osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie wyłącznie z tytułu dochodu ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu kapitału tam położonego.

 

2. Jeżeli na podstawie postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach

(a) osoba taka jest uznawana za osobę mającą miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach w odniesieniu do dochodu ze źródeł w tym Państwie lub kapitału w nim położonego osoba taka jest uznawana za osobę mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym ma stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, jest uznawana za osobę mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym ma stałe miejsce zamieszkania osoba taka ma miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym łączą ją bliższe stosunki osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

(b) jeżeli nie można określić państwa, w którym dana osoba ma centrum swoich interesów życiowych, lub jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z tych państw. jeżeli nie można określić państwa, w którym znajduje się ośrodek interesów życiowych tej osoby, lub jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z tych państw, uważa się ją za osobę mającą miejsce zamieszkania tylko w tym państwie, w którym jest państwo, w którym ma miejsce zwykłego pobytu

(c) jeżeli osoba ta zwykle przebywa w obu Państwach lub nie przebywa zwykle w żadnym z nich, uważa się ją za rezydenta tylko tego Państwa, w którym zwykle przebywa. jeżeli taka osoba zwykle przebywa w obu państwach lub w żadnym z nich, uważa się ją za rezydenta tylko tego państwa, którego jest obywatelem

(d) jeżeli osoba taka jest obywatelem obu Państw lub żadnego z nich, właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygają tę kwestię w drodze wzajemnego porozumienia.

 

3. Jeżeli na podstawie postanowień ustępu 1 osoba niebędąca osobą fizyczną ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym znajduje się jej miejsce faktycznego zarządu.

 

Artykuł 5

ZAKŁAD STAŁY

1. Dla celów niniejszej Konwencji, termin “zakład stały” oznacza stałe miejsce prowadzenia działalności, poprzez które działalność przedsiębiorstwa jest prowadzona w całości lub częściowo.

 

2. Termin “zakład stały” obejmuje w szczególności:

(a) miejsce zarządzania;

(b) oddziału

(c) biuro;

(d) fabrykę

(e) warsztat;

(f) kopalnię, szyb naftowy lub gazowy, kamieniołom lub inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych

Oraz

(g) gospodarstwo rolne, ranczo lub leśnictwo.

 

3. Miejsce budowy, montażu lub pogłębiania stanowi stałe miejsce prowadzenia działalności tylko wtedy, gdy czas jego trwania przekracza 12 miesięcy.

 

4. Bez względu na powyższe postanowienia niniejszego artykułu, uważa się, że termin “zakład stały” nie obejmuje

(a) korzystanie z pomieszczeń wyłącznie w celu magazynowania, wystawiania lub dostarczania towarów lub dóbr korzystanie z pomieszczeń wyłącznie w celu magazynowania, wystawiania lub dostarczania towarów lub dóbr należących do przedsiębiorstwa;

(b) towary lub wyroby należące do przedsiębiorstwa są przechowywane wyłącznie w celu ich magazynowania, wystawiania lub dostarczania. towary należące do przedsiębiorstwa są przechowywane wyłącznie w celu ich magazynowania, ekspozycji lub dostawy;

(c) towary będące własnością przedsiębiorcy są przechowywane wyłącznie w celu ich przetworzenia przez innego przedsiębiorcę;

(d) stałe miejsce prowadzenia działalności jest wykorzystywane wyłącznie w celu zakupu towarów lub gromadzenia informacji na potrzeby przedsiębiorstwa

(e) stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej jest wykorzystywane wyłącznie w celu prowadzenia jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym dla przedsiębiorstwa

(f) stałe miejsce prowadzenia działalności jest wykorzystywane wyłącznie w celu prowadzenia działalności, o której mowa w lit. a)-e), pod warunkiem że ogólna działalność stałego miejsca prowadzenia działalności wynikająca z takiego połączenia ma nadal charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

 

5. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli osoba – inna niż agent o niezależnym statusie, do którego stosuje się ustęp 6 – działa w imieniu przedsiębiorstwa i ma w Umawiającym się Państwie, do którego stosuje się ustęp 6, zwyczajowe

(b) jeżeli osoba – inna niż agent o niezależnym statusie, do którego ma zastosowanie ustęp 6 – działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zazwyczaj wykonuje w Umawiającym się Państwie upoważnienie do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa, to

przedsiębiorstwo uważa się za posiadające stały zakład w tym Państwie w odniesieniu do wszelkiej działalności prowadzonej przez to przedsiębiorstwo, chyba że działalność takiej osoby jest ograniczona do działalności wymienionej w ustępie 4 i która, gdyby była prowadzona w stałym miejscu prowadzenia działalności, nie pozwalałaby na uznanie tego miejsca prowadzenia działalności za stały zakład na mocy postanowień tego ustępu.

 

6. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada stały zakład w Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że prowadzi działalność gospodarczą tylko z tego powodu, że prowadzi działalność w tym Państwie za pośrednictwem brokera, agenta prowizji generalnej lub innego agenta niezależnego państwa, pod warunkiem że osoby te działają w ramach swojej zwykłej działalności.

 

7. Fakt, że spółka, która ma miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie lub prowadzi działalność w tym drugim Państwie (poprzez zakład lub w inny sposób), nie stanowi sam w sobie zakładu tej drugiej spółki.

 

Artykuł 6

DOCHÓD Z NIERUCHOMOŚCI

1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z rolnictwa lub leśnictwa) położonego w drugim Umawiającym się Państwie (włączając dochód z rolnictwa lub leśnictwa) może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

 

2. Określenie “mienie nieruchome” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo Umawiającego się Państwa, w którym dane mienie jest położone. znajduje się. Termin ten obejmuje w każdym przypadku mienie dodatkowe w stosunku do nieruchomości, inwentarz żywy i sprzęt wykorzystywany w rolnictwie i leśnictwie prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa prywatnego dotyczące własności ziemskiej, użytkowania nieruchomości oraz prawa do płatności za prawa do zmiennych lub stałych płatności za eksploatację lub koncesję na eksploatację złóż mineralnych, źródeł i zasobów naturalnych, a także prawa do płatności za prawa do płatności za prawa do zmiennych lub stałych płatności za eksploatację lub koncesję na eksploatację złóż mineralnych, źródeł i zasobów naturalnych.

złoża mineralne, źródła i inne zasoby naturalne; statki, łodzie i samoloty nie są traktowane jako statki, łodzie i samoloty nie są traktowane jako nieruchomości.

 

3. Postanowienia ustępu 1 mają zastosowanie do dochodów z bezpośredniego użytkowania, najmu lub dzierżawy, jak również z każdej innej formy użytkowania nieruchomości.

 

4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się również do dochodu z nieruchomości należących do przedsiębiorstwa.

 

Artykuł 7

ZYSKI PRZEDSIĘBIORSTWA

1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez stałą placówkę w nim położoną. znajdujących się na jego terenie. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w taki sposób, to zyski, które można przypisać stałej placówce zgodnie z postanowieniami ustępu 2, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

 

2. Do celów niniejszego artykułu i artykułu 22, za zyski, które można przypisać w każdym Umawiającym się Państwie stałej placówce, o której mowa w ustępie 1, uważa się zyski, które mogłaby ona osiągnąć, w szczególności w swoich wewnętrznych transakcjach z innymi częściami kraju. transakcje wewnętrzne z innymi częściami przedsiębiorstwa, gdyby stanowiło ono odrębne i niezależne przedsiębiorstwo prowadzące taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach, z uwzględnieniem pełnionych funkcji, wykorzystywanych aktywów oraz ryzyka podejmowanego przez przedsiębiorstwo za pośrednictwem stałego zakładu oraz innych części przedsiębiorstwa.

 

3. Jeżeli, zgodnie z ustępem 2, Umawiające się Państwo koryguje zyski, które można przypisać stałej placówce przedsiębiorstwa o stałą placówkę przedsiębiorstwa jednego z Umawiających się Państw i odpowiednio opodatkowuje zyski tego przedsiębiorstwa, które zostały opodatkowane w drugim Państwie, to drugie Państwo dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku, który został podatek, który został naliczony od tych zysków, w zakresie niezbędnym do wyeliminowania podwójnego opodatkowania tych zysków. Przy określaniu takiego dostosowania właściwe organy Umawiających się Państw będą w razie potrzeby konsultować się ze sobą.

 

4. Jeżeli zyski obejmują pozycje dochodu, które są odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej Konwencji, postanowienia tych artykułów nie naruszają postanowień niniejszego artykułu.

 

Artykuł 8

ŻEGLUGA MORSKA, ŚRÓDLĄDOWA I POWIETRZNA

1. Zyski z eksploatacji statków morskich lub statków powietrznych w ruchu międzynarodowym podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

 

2. Zyski z eksploatacji statków żeglugi śródlądowej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.
3. Jeżeli miejsce faktycznego zarządzania przedsiębiorstwem żeglugi morskiej lub śródlądowej znajduje się na pokładzie statku lub łodzi, to miejscem faktycznego zarządzania jest statek, a za miejsce prowadzenia działalności uważa się Umawiające się Państwo, w którym znajduje się port macierzysty tego statku lub łodzi, lub statku lub łodzi, a jeżeli nie ma portu macierzystego – w Umawiającym się Państwie, którego rezydentem jest armator statku lub łodzi.

 

4. Postanowienia ustępu 1 mają również zastosowanie do zysków z udziału w konsorcjum, wspólnym przedsięwzięciu lub międzynarodowej agencji operacyjnej.

 

Artykuł 9

PRZEDSIĘBIORSTWA STOWARZYSZONE

1. Gdzie

(a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa uczestniczy bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub kapitale przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, lub

(b) te same osoby uczestniczą bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, i w każdym z tych przypadków oba przedsiębiorstwa są powiązane ze sobą stosunkami handlowymi lub finansowymi przez uzgodnione lub narzucone warunki, które różnią się od tych, które zostałyby uzgodnione między niezależnymi zyski, które, gdyby nie te warunki, zostałyby osiągnięte przez jedno z przedsiębiorstw, ale w rzeczywistości nie mogły zostać osiągnięte przez drugie ze względu na te warunki, mogą być włączone do zysków tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.

 

2. Jeżeli Umawiające się Państwo włącza do zysków przedsiębiorstwa tego Państwa – i odpowiednio opodatkowuje – zyski, od których przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski te zostały opodatkowane w tym drugim Państwie, to zyski te będą opodatkowane w tym drugim Państwie. zyski, od których przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski w ten sposób włączone są zyskami, które przypadłyby przedsiębiorstwu pierwszego wymienionego Państwa, gdyby warunki uzgodnione między tymi dwoma przedsiębiorstwami były takie, jakie zostałyby uzgodnione między niezależnymi przedsiębiorstwami, to drugie Państwo dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku nałożonego w tym drugim Państwie na takie zyski. Przy ustalaniu takiego dostosowania należycie uwzględnia się inne postanowienia niniejszej Konwencji oraz, w razie potrzeby, właściwe organy Umawiających się Państw konsultują się ze sobą.

 

Artykuł 10

DYWIDENDY

1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

 

2. Jednakże takie dywidendy mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy jest rezydenta, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli faktyczny odbiorca dywidend ma miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, podatek naliczony w ten sposób nie może przekroczyć

(a) 5 procent kwoty brutto dywidend, jeżeli właścicielem odsetek jest spółka (inna niż spółka osobowa), która posiada bezpośrednio co najmniej 10 procent kapitału spółki wypłacającej dywidendy

lub 0 procent kwoty brutto dywidendy, jeśli właściciel odsetek bezpośrednio i nieprzerwanie, przez okres co najmniej 12 miesięcy, posiada co najmniej 10 procent kapitału spółki wypłacającej dywidendę lub udział o cenie nabycia co najmniej 1 200 000 euro w spółce wypłacającej dywidendę;

(b) 15 procent kwoty brutto dywidend we wszystkich pozostałych przypadkach.

Niniejszy ustęp nie ma wpływu na opodatkowanie spółki w odniesieniu do zysków wykorzystanych do wypłaty dywidend.

 

3. Określenie “dywidendy” użyte w niniejszym artykule oznacza dochód z akcji, akcji jouissance lub warrantów, akcji górniczych, udziałów górniczych, udziałów założycielskich lub innych udziałów w zyskach, z wyjątkiem roszczeń, jak również dochód z innych udziałów, który podlega takiemu samemu opodatkowaniu jak dochód z udziałów na mocy prawa Państwa, którego firma dystrybucyjna jest rezydentem.

 

4. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel dywidend, będący rezydentem Umawiającego się Państwa, prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie, którego rezydentem jest spółka wypłacająca dywidendy, poprzez działalność gospodarczą prowadzoną za pośrednictwem położonej tam stałej placówki, a gospodarstwo, z tytułu którego wypłacane są dywidendy, jest faktycznie związane z taką stałą placówką. jest z nim skutecznie powiązany. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7.

 

5. Jeżeli spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga zyski lub dochody w drugim Umawiającym się Państwie, to drugie Państwo nie może nakładać podatku na dywidendy wypłacane przez tę spółkę, z wyjątkiem zakresu, w jakim dywidendy te są wypłacane osobie mającej siedzibę w tym drugim Państwie wypłacane rezydentowi tego innego państwa lub w zakresie, w jakim gospodarstwo, z tytułu którego wypłacane są dywidendy, jest faktycznie związane ze stałym zakładem położonym w tym innym państwie, ani nie nakłada żadnego podatku w odniesieniu do opodatkowania niepodzielonych zysków spółki, nawet jeżeli wypłacone dywidendy lub niepodzielone zyski składają się z wypłaconych dywidend lub niepodzielonych zysków, które składają się w całości lub w części z zysków lub dochodu powstałego w tym innym państwie.

 

Artykuł 11

ZAINTERESOWANIA

1. Odsetki powstające w Umawiającym się Państwie i będące w faktycznym posiadaniu osoby mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

 

2. Określenie “odsetki” użyte w niniejszym artykule oznacza przychody z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zabezpieczonych lub nie zabezpieczonych hipoteką lub zastawem hipotecznym bez względu na to, czy są zabezpieczone hipoteką, czy też nie, i bez względu na to, czy uprawniają do udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z fundusze publiczne i obligacje, łącznie z premiami i nagrodami z nimi związanymi. Kary za opóźnienia w płatnościach nie są karami za opóźnienia w płatnościach, które nie są traktowane jako odsetki w rozumieniu niniejszej sekcji.

 

3. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel odsetek, mający miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, wykonuje Umawiającego się Państwa prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, poprzez położony w nim stały zakład, a wierzytelność, z tytułu której wypłacane są odsetki, jest faktycznie związana z skutecznie z nim związane. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7.

 

4. Uznaje się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli płatnik ma miejsce zamieszkania w tym Państwie. Państwo. Jednakże, jeżeli płatnik odsetek, bez względu na to, czy ma miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, czy też nie, posiada w Umawiającym się Państwie stałą placówkę, w związku z którą powstało zadłużenie, od którego wypłacane są odsetki, i która odsetek, uznaje się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym znajduje się stały zakład.

 

5. Jeżeli z powodu szczególnych stosunków między dłużnikiem a faktycznym odbiorcą lub między nimi obydwoma a osobami trzecimi, kwota odsetek, biorąc pod uwagę roszczenie, za które są wypłacane, jest z osobami trzecimi, kwota odsetek, biorąc pod uwagę roszczenie, za które są wypłacane, przekracza kwotę, którą dłużnik i faktyczny odbiorca uzgodniliby w braku takich stosunków, postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej kwoty. W takim przypadku nadwyżkowa część płatności pozostaje opodatkowana zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Państwa, z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej Konwencji.

 

Artykuł 12

OPŁATY

1. Należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i będące w posiadaniu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

 

2. Określenie “należności licencyjne” użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju płatności otrzymane za korzystanie lub prawo do korzystania z praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami kinematograficznymi, do dzieła naukowego, włącznie z filmami kinowymi, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, formuły lub tajnego planu, formuły lub procesu oraz za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. w dziedzinie handlowej lub naukowej.

 

3. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel należności licencyjnych, będący osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie, w którym należności licencyjne powstają, poprzez położony w nim zakład stały, a prawo lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, są faktycznie związane z takim zakładem stałym. jest z nim skutecznie powiązany. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7.

 

4. Uznaje się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli płatnik ma miejsce zamieszkania w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne, niezależnie od tego, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, czy też nie, posiada w tym Państwie zakład, w odniesieniu do którego podatnik jest zobowiązany do zapłaty należności licencyjnych, uważa się, że należności licencyjne powstają w tym Państwie stały zakład, w związku z którym powstał obowiązek zapłaty należności licencyjnych i który ponosi koszty ponoszone przez płatnika należności licencyjnych, uważa się, że takie należności licencyjne powstają w Państwie, w którym znajduje się stały zakład jest położony.

 

5. W przypadku, gdy z powodu szczególnych stosunków między płatnikiem a właścicielem odsetek lub między nimi obojgiem oraz wysokość honorariów autorskich, biorąc pod uwagę świadczenie, za które są wypłacane, przekracza kwotę, która zostałaby uzgodniona przez zobowiązanego i właściciela odsetek w przypadku braku takich stosunków, postanowienia niniejszego artykułu stosuje się wyłącznie do tej ostatniej kwoty. W takim przypadku nadwyżkowa część płatności pozostaje opodatkowana zgodnie z ustawodawstwem każdego Umawiającego się Państwa, z uwzględnieniem innych postanowień niniejszego artykułu. tej Konwencji.

 

Artykuł 13

ZYSKI KAPITAŁOWE

 

1. Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu sprzedaży nieruchomości, o której mowa w artykule 6, położonej w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

 

2. Zyski z alienacji majątku ruchomego stanowiącego część majątku przedsiębiorstwa stałego zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa w drugim Umawiającym się Państwie, w tym zyski z alienacji tego zakładu (samego lub z całym przedsiębiorstwem) mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

 

3. Zyski z alienacji statków morskich lub powietrznych eksploatowanych w ruchu międzynarodowym, statków żeglugi śródlądowej lub majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich, powietrznych lub jednostek pływających podlegają opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

 

4. Zyski z alienacji udziałów, akcji lub podobnych praw w spółce, której majątek jest majątek położony w Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie.

 

5. Zyski z alienacji każdego majątku innego niż wymieniony w ustępach 1, 2, 3 i 4 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym zbywający ma miejsce zamieszkania

 

Artykuł 14

DOCHODY Z TYTUŁU ZATRUDNIENIA

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17 i 18, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu zatrudnienia podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba mająca miejsce zamieszkania w tym Państwie jest obywatelem innego Państwa. uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu zatrudnienia podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że zatrudnienie jest wykonywane w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli zatrudnienie jest wykonywane w tym państwie, wynagrodzenie otrzymane z tego tytułu może być opodatkowane w tym drugim państwie.

 

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenie uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu zatrudnienia wykonywanego w drugim Umawiającym się Państwie podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli

 

(a) usługobiorca przebywa w innym Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w dowolnym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku kalendarzowym, oraz

(b) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie jest rezydentem w drugim Państwie, oraz

(c) wynagrodzenie nie jest wypłacane przez stałą placówkę pracodawcy w innym Państwie.

 

3. Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu zatrudnienia wykonywanego na pokładzie statku, samolotu lub pojazdu drogowego eksploatowanego w ruchu międzynarodowym albo na pokładzie statku używanego do żeglugi śródlądowej jest opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

 

Artykuł 15

TANTIEMS

Wynagrodzenia dyrektorów i inne podobne płatności uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu lub członka rady nadzorczej spółki, która ma miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

 

Artykuł 16

ARTYŚCI I SPORTOWCY

1. Bez względu na postanowienia artykułów 7 i 14, dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z działalności wykonywanej osobiście w drugim Umawiającym się Państwie w charakterze artysty rozrywkowego, takiego jak artysta teatralny, filmowy, radiowy lub radiowo-telewizyjny, muzyk lub sportowiec, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

.

2. Jeżeli dochód z działalności, którą animator rozrywki lub działacz sportowy wykonuje osobiście i w tym charakterze, jest przypisywany nie jemu samemu, lecz innej osobie, to taki dochód może być opodatkowany, bez względu na postanowienia artykułów 7 i 14, taki dochód może być opodatkowany w Umawiającym się Państwie, w którym działalność animatora rozrywki lub działacza sportowego jest wykonywana. przeprowadzono.

.

Artykuł 17

EMERYTURY

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2, emerytury i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu poprzedniego zatrudnienia podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

 

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, emerytury i inne kwoty wypłacane na podstawie ustawodawstwa o ubezpieczeniu społecznym Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w tym Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. ustawodawstwo Umawiającego się Państwa dotyczące zabezpieczenia społecznego podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

 

3. Bez względu na postanowienia ustępu 1, emerytury i inne podobne wynagrodzenia (w tym wynagrodzenia ryczałtowe) powstałe w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie nie podlegają opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli wypłaty te pochodzą ze składek, zasiłków lub składek ubezpieczeniowych zasiłków lub składek ubezpieczeniowych wpłacanych do dodatkowego programu emerytalnego przez odbiorcę lub na jego rzecz, lub składek wpłacanych przez pracodawcę do krajowego programu emerytalnego, oraz jeżeli takie składki, zasiłki, składki ubezpieczeniowe lub zasiłki zostały faktycznie opodatkowane w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie.

 

Artykuł 18

URZĘDY PUBLICZNE

1. (a) pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia wypłacane przez Umawiające się Państwo lub jego organ lokalny osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa lub organu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

(b) Jednakże takie pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym Państwie, a osoba fizyczna ma w nim miejsce zamieszkania

Państwo, które:

(i) jest obywatelem tego państwa, lub

(ii) nie uzyskał statusu rezydenta tego Państwa wyłącznie w celu świadczenia usług.

 

2. (a) Niezależnie od postanowień ustępu 1, emerytury i inne podobne wynagrodzenia wypłacane przez

(a) Niezależnie od postanowień ustępu 1, emerytury i inne podobne wynagrodzenia wypłacane przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę samorządu terytorialnego, bezpośrednio lub z funduszy przez nie utworzonych, osobie, która uzyskała miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia usług. lub z funduszy przez nie utworzonych, na rzecz osoby fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa lub władz lokalnych, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

(b) Jednakże takie renty i inne podobne wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest jego obywatelem.

 

3. Postanowienia artykułów 14, 15, 16 i 17 mają zastosowanie do pensji, płac, emerytur i innych podobnych wynagrodzeń wypłacanych z tytułu usług świadczonych na rzecz danej osoby. wynagrodzenie wypłacane za usługi świadczone w związku z działalnością prowadzoną przez Umawiające się Państwo lub jego państwo albo jednostkę samorządu terytorialnego.

 

Artykuł 19

STUDENCI

Kwoty wypłacane studentowi lub praktykantowi, który jest lub bezpośrednio przed wyjazdem do Umawiającego się Państwa był osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z tytułu usług świadczonych w ramach działalności prowadzonej przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę samorządu terytorialnego. Państwo, który ma miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie i który przebywa w pierwszym wymienionym Państwie wyłącznie w celu odbywania studiów. w tym Państwie, pod warunkiem, że pochodzą ze źródeł spoza tego Państwa, nie podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, pod warunkiem, że pochodzą ze źródeł spoza tego Państwa.

 

Artykuł 20

INNE PRZYCHODY

1. Dochody osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na miejsce ich osiągania, które nie są wymienione w powyższych artykułach niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

 

2. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do dochodu innego niż dochód z majątku nieruchomego, określonego w majątku, o którym mowa w artykule 6 ustęp 2, jeżeli odbiorca tego dochodu, mający miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, prowadzi działalność gospodarczą w Polsce. Umawiające się Państwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez stałą placówkę położoną w tym Państwie i tam zlokalizowaną, a prawo lub majątek, z tytułu których wypłacany jest dochód, są faktycznie związane z taką stałą placówką. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7.

 

Artykuł 21

FORTUNE

1. Kapitał reprezentowany przez majątek nieruchomy, o którym mowa w artykule 6, będący własnością osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie i położony w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

 

2. Kapitał reprezentowany przez majątek ruchomy stanowiący część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

 

3. Kapitał reprezentowany przez statki morskie i statki powietrzne eksploatowane w ruchu międzynarodowym, przez statki używane do żeglugi śródlądowej oraz przez majątek ruchomy związany z eksploatacją takich statków morskich, statków powietrznych lub jednostek pływających podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

 

4. Wszystkie inne składniki kapitału osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł 22

ELIMINACJA PODWÓJNEGO OPODATKOWANIA

1. Z zastrzeżeniem przepisów prawa luksemburskiego dotyczących unikania podwójnego opodatkowania, które nie naruszają jego ogólnej zasady, podwójne opodatkowanie jest eliminowane w następujący sposób

a) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Luksemburgu uzyskuje dochód lub posiada kapitał, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Andorze, Luksemburg zwolni ten dochód lub kapitał od podatku, z zastrzeżeniem postanowień niniejszej konwencji. dochód lub kapitał, z zastrzeżeniem postanowień punktów (b) oraz (c), ale może, do celów obliczania kwoty od pozostałej części dochodu lub kapitału rezydenta, stosuje się takie same stawki podatku, jak w przypadku dochodu lub kapitału, jak gdyby dochód lub kapitał nie był zwolniony z opodatkowania.

b) W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania w Luksemburgu uzyskuje dochody, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10 i 16 mogą być opodatkowane w Andorze, Luksemburg odlicza od podatku dochodowego od osób fizycznych lub od podatku dochodowego gmin tej osoby kwotę równą podatkowi zapłaconemu w Andorze. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć części podatku, obliczonego przed odliczeniem, odpowiadającej tym pozycjom dochodu. odliczenie, odpowiadające tym pozycjom dochodu uzyskanego w Andorze.

c) Postanowienia lit. a) nie mają zastosowania do dochodu uzyskanego lub kapitału posiadanego przez rezydenta Luksemburga, jeżeli Andora stosuje postanowienia niniejszej Konwencji w celu zwolnienia takiego dochodu lub zwolnienia takiego dochodu lub kapitału z podatku lub stosuje do takiego dochodu postanowienia artykułu 10 ustęp 2.

 

2. Z zastrzeżeniem przepisów ustaw obowiązujących w Andorze dotyczących unikania podwójnego opodatkowania, które nie naruszają zasady ogólnej, podwójne opodatkowanie jest eliminowane w następujący sposób:

a) Jeżeli rezydent Andory uzyskuje dochód lub posiada kapitał, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być również opodatkowany w Luksemburgu, Andora zezwala na odliczenie od podatku, który pobiera od tego rezydenta, kwoty równej podatkowi od dochodu lub kapitału zapłaconemu w Luksemburgu. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć części podatku andorskiego, obliczonego przed odliczeniem, odpowiadającej dochodowi lub majątkowi podlegającemu opodatkowaniu w Luksemburgu.

(b) Jeżeli, zgodnie z postanowieniami Konwencji, rezydent Andory uzyskuje dochód lub posiada kapitał, który jest zwolniony z podatku w Andorze, Andora może jednak, w celu obliczenia podatku należnego od innych elementów dochodu lub kapitału tego rezydenta, uwzględnić zwolniony dochód lub zwolniony dochód lub kapitał.

 

Artykuł 23

NIEDYSKRYMINACJA

1. Obywatele Umawiającego się Państwa nie będą podlegać w drugim Umawiającym się Państwie opodatkowaniu ani związanym z nim wymogom, które są lub mogą być bardziej uciążliwe niż te, którym podlegają lub mogą podlegać obywatele tego drugiego Państwa w tych samych okolicznościach, w szczególności w odniesieniu do miejsca zamieszkania. Niniejsze postanowienie ma zastosowanie do każdej osoby, która nie jest obywatelem Umawiającego się Państwa i nie jest obywatelem Umawiającego się Państwa. Niniejsze postanowienie stosuje się, bez względu na postanowienia artykułu 1, do osób, które nie mają miejsca zamieszkania w jednym lub obu Umawiających się Państwach.

 

2. Opodatkowanie stałego zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, nie może być w tym drugim Państwie mniej korzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego Państwa prowadzących taką samą działalność. prowadzenie tej samej działalności. Niniejsze postanowienie nie może być interpretowane w ten sposób, że zobowiązuje Umawiające się Państwo do przyznania osobom mającym miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie ulg osobistych, zwolnień i obniżek podatkowych na podstawie Postanowienia tego nie należy rozumieć w ten sposób, że zobowiązuje ono Umawiające się Państwo do przyznania osobom zamieszkałym w drugim Umawiającym się Państwie ulg, zwolnień i obniżek podatkowych ze względu na stan cywilny lub obowiązki rodzinne, które przyznaje ono swoim osobom zamieszkałym w tym Państwie.

.

3. Jeżeli nie mają zastosowania postanowienia ustępu 1 artykułu 9, ustępu 5 artykułu 11 lub ustępu 5 artykułu 12, to odsetki, należności licencyjne i inne wydatki płacone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, w celu określenia zysków tego przedsiębiorstwa podlegających opodatkowaniu, są traktowane na tych samych warunkach, jak gdyby były płacone osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w pierwszym wymienionym Państwie. Podobnie, długi przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie podlegają odliczeniu przy ustalaniu podlegającego opodatkowaniu kapitału tego przedsiębiorstwa, na takich samych warunkach, jak gdyby zostały zaciągnięte u osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w pierwszym wymienionym Państwie.

 

4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których kapitał jest w całości lub częściowo, bezpośrednio lub pośrednio posiadane lub kontrolowane, bezpośrednio lub pośrednio, przez jedną lub więcej osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, nie będą podlegały w pierwszym wymienionym Państwie żadnemu opodatkowaniu ani żadnym związanym z nim wymogom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim wymogi, którym są lub mogą być poddane inne podobne przedsiębiorstwa w pierwszym wymienionym Państwie.

 

5. Postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie, niezależnie od postanowień artykułu 2, do podatków każdego rodzaju i typu. charakter lub opis.

 

Artykuł 24

PROCEDURA WZAJEMNEGO POROZUMIENIA

1. Jeżeli dana osoba uważa, że działania jednego lub obu Umawiających się Państw powoduje lub będzie powodować dla niego opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej Konwencji, może on, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwemu organowi Umawiającego się Państwa, w którym ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub, jeżeli jego sprawa jest objęta postanowieniami artykułu 23 ustęp 1, organowi Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem. Państwo, którego jest obywatelem. Sprawa musi zostać wniesiona w ciągu trzech lat od pierwszego zawiadomienia o zastosowaniu środka, który skutkuje opodatkowaniem niezgodnym z postanowieniami konwencji.

 

2. Właściwy organ podejmuje starania w celu rozstrzygnięcia sprawy, jeśli sprzeciw wydaje mu się uzasadniony i jeśli sam nie jest w stanie znaleźć zadowalającego rozwiązania. w celu rozwiązania sprawy w drodze wzajemnego porozumienia z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa, mając na względzie Umawiające się Państwo, w celu uniknięcia opodatkowania niezgodnego z Konwencją. Umowa będzie stosowana niezależnie od terminów przewidzianych w prawie wewnętrznym Umawiających się Państw.

 

3. Właściwe organy Umawiających się Państw będą starały się, w drodze wzajemnego porozumienia, rozwiązywać wszelkie trudności lub wątpliwości albo rozstrzygać wątpliwości dotyczące interpretacji lub stosowania Konwencji. Mogą one również prowadzić wspólne konsultacje w celu zniesienia podwójnego opodatkowania w przypadkach nieprzewidzianych w konwencji.

 

4. W celu osiągnięcia porozumienia, o którym mowa w poprzednich ustępach, właściwe organy Umawiających się Państw mogą porozumiewać się ze sobą bezpośrednio, w tym za pośrednictwem wspólnej komisji złożonej z tych organów lub ich przedstawicieli.

 

Artykuł 25

WYMIANA INFORMACJI

 

1. Właściwe organy Umawiających się Państw będą wymieniały takie informacje, jakie można przewidzieć w celu realizacji postanowień niniejszej Konwencji lub w celu administrowania lub wykonywania przepisów prawa wewnętrznego dotyczących podatków wszelkiego rodzaju i rodzajów, nakładanych na rzecz Umawiających się Państw lub ich organów lokalnych, w zakresie, w jakim organy lokalne nie są sprzeczne z Konwencją. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami artykułów 1 i 2.

 

2. Informacje otrzymane przez Umawiające się Państwo na podstawie ustępu 1 będą traktowane jako tajne w taki sam sposób, jak informacje uzyskane zgodnie z prawem wewnętrznym tego Państwa, i będą ujawniane tylko osobom lub organom (w tym sądom i organom administracyjnym) zainteresowanym wymiarem lub poborem podatków, o których mowa w ustępie 1. wymiaru lub poboru podatków, o których mowa w ustępie 1, w postępowaniu lub ściganiu w odniesieniu do takich podatków, w rozpatrywaniu lub rozstrzyganiu odwołań dotyczących takich podatków lub w wykonywaniu któregokolwiek z powyższych działań. Takie osoby lub organy wykorzystywać takie informacje wyłącznie do takich celów. Mogą one ujawnić takie informacje podczas publicznych rozpraw sądowych lub w orzeczeniach. rozprawy sądowe lub wyroki.

 

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mogą być w żadnym wypadku interpretowane w sposób wymagający od Umawiającego się Państwa zobowiązania

(a) podejmowania działań administracyjnych sprzecznych z ustawodawstwem i praktyką administracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa

(b) dostarczenia informacji, których nie można uzyskać na podstawie przepisów prawa lub w zwykłym toku czynności administracyjnych tego lub drugiego Umawiającego się Państwa

(c) dostarczania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą, przemysłową, handlową lub zawodową albo proces handlowy lub informacje, których ujawnienie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym.

 

4. Jeżeli Umawiające się Państwo zwróci się o informacje zgodnie z niniejszym artykułem, to drugie Umawiające się Państwo wykorzysta dostępne mu uprawnienia w celu uzyskania żądanych informacji, nawet jeżeli nie potrzebuje tych informacji dla własnych celów podatkowych. Obowiązek, o którym mowa w poprzednim zdaniu, podlega ograniczeniom określonym w ustępie 3, z wyjątkiem. jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że takie ograniczenia uniemożliwią Umawiającemu się Państwu przekazywanie informacji tylko dlatego, że nie ma ono w tym interesu krajowego.

 

5. Postanowienia ustępu 3 nie mogą być w żadnym wypadku interpretowane w sposób pozwalający Umawiającemu się Państwu na odmowę udzielenia informacji tylko z tego powodu, że informacje te znajdują się w posiadaniu banku, innej instytucji finansowej, banku, innej instytucji finansowej, pełnomocnika lub osoby działającej w charakterze agenta lub powiernika albo że informacje te dotyczą praw majątkowych osoby.

 

Artykuł 26

CZŁONKOWIE MISJI DYPLOMATYCZNYCH I URZĘDÓW KONSULARNYCH

Postanowienia niniejszej Konwencji nie naruszają przywilejów podatkowych członków misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych oraz członków stałych delegacji przy organizacjach międzynarodowych na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub na podstawie postanowień umów specjalnych.

 

Artykuł 27

WEJŚCIE W ŻYCIE

1. Każde z Umawiających się Państw notyfikuje sobie wzajemnie na piśmie, drogą dyplomatyczną, o zakończeniu procedur wymaganych przez jego ustawodawstwo dla wejścia w życie niniejszej Konwencji. procedury wymagane przez jego prawo do wejścia w życie niniejszej Konwencji. Konwencja wchodzi w życie w dniu otrzymania ostatniego z tych powiadomień.

 

2. Konwencję stosuje się

(a) w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do dochodu uzyskanego w dniu lub po pierwszym dniu stycznia roku kalendarzowego następującego bezpośrednio po roku, w którym Konwencja weszła w życie

(b) w odniesieniu do innych podatków od dochodu i kapitału – do podatków należnych za każdy rok podatkowy rozpoczynający się pierwszego dnia stycznia roku kalendarzowego następującego bezpośrednio po roku, w którym Konwencja weszła w życie, lub po tym dniu.

 

Artykuł 28

WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI

1. Niniejsza Konwencja pozostaje w mocy do czasu jej wypowiedzenia przez Umawiające się Państwo. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć Konwencję drogą dyplomatyczną z zachowaniem co najmniej sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia przed końcem każdego roku kalendarzowego. przed końcem każdego roku kalendarzowego.

 

2. Konwencja traci moc obowiązującą

(a) w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do dochodu uzyskanego w dniu lub po dniu 1 stycznia roku kalendarzowego następującego bezpośrednio po roku, w którym złożono zawiadomienie

(b) w odniesieniu do innych podatków dochodowych i kapitałowych – do podatków należnych za każdy rok podatkowy rozpoczynający się 1 stycznia roku kalendarzowego następującego bezpośrednio po roku, w którym złożono zawiadomienie, lub po tym dniu. w którym dokonywane jest zawiadomienie.

 

W DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 2 czerwca 2014 r., w dwóch egzemplarzach, w językach francuskim i katalońskim.

języków, przy czym oba teksty są równie autentyczne.